Lieve zoon, Een paar regels om je te laten weten, dat ik nog steeds leef. Ik schrijf deze brief langzaam, omdat ik weet dat je niet snel kan lezen. Je zal het huis niet meer herkennen als je thuiskomt, we zijn verhuisd. Voor wat je vader betreft, hij heeft een andere baan, met 500 man onder zich. Hij maait gras op het kerkhof. Er was een wasmachine in het nieuwe huis toen we erin trokken, maar hij werkte niet zo best. Vorige week deed ik er 12 hemden in, trok aan de trekker en heb ze nooit meer teruggezien. Je zus Marie heeft vanmorgen haar baby gekregen. Ik weet niet wat het is, een jongen of een meisje denk ik. Ik weet dus niet of je oom of tante bent geworden. Je oom Dirk is vorige week in een whiskyvat verdronken in de Dublinbrouwerij. Een paar van zijn collega's doken hem na om hem te redden, maar hij vocht dapper terug. We hebben hem gecremeerd maar het duurde drie dagen voor het vuur was geblust. Je vader heeft met Kerstmis niet veel gedronken, ik heb laxeermiddel in zijn bier gedaan. Hij ging af tot nieuwjaarsdag. Het heeft vorige week maar twee keer geregend, eerst drie en toen nog vier dagen. Maandag waaide het zo hard dat 1 van onze kippen 4 keer hetzelfde ei heeft gelegd. We kregen gisteren een brief van onze begrafenisonderneming. Daarin stond dat, als we de laatste afbetaling van je grootmoeder niet deden, ze weer naar boven zou komen. Je liefhebbende moeder. P.S. Ik was van plan geld te sturen, maar de brief had ik al dichtgeplakt.